چشم‌انداز تاریک بودجۀ ایالات‌متحده برای علم
تاریخ انتشار: ۲۰ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۲۳۵۱۸
به گزارش گروه پژوهش و دانش خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ با نزدیک شدن به فصل بودجه‌ریزی در کشورهای مختلف، آنا در مجموعه گزارش‌هایی به بررسی بودجه‌های پژوهشی در کشورهای مختلف پرداخته است.
به تازگی گزارشی در مجله ساینس منتشر شده که در آن به کاهش بودجه سازمان های پژوهشی ایالات متحده اشاره شده است. متن حاضر مروری است بر مهم‌ترین نکات مطرح شده در این گزارش.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
* دوران سخت از راه می‌رسد
بر اساس آنچه از لایحۀ بودجۀ دولت ایالات‌متحده به نظر می‌رسد، دانشمندان این کشور باید برای دورانی سخت آماده شوند. پیش‌بینی می‌شود که کنگرۀ ایالات‌متحده در همین هفته، هنگامی که شش لایحه هزینه سال ۲۰۲۴ را تصویب می‌کند، پیشنهاد کند که بودجۀ چندین موسسۀ تحقیقاتی بزرگ فدرال کاهش یابد یا اساساً راکد بماند.
بنیاد ملی علوم (National Science Foundation) در این میان با بیشتری میزان کاهش بودجه روبرو است و قانونگذاران بودجۀ ۹.۰۶ میلیارد دلاری این سازمان را با کاهش ۸.۳ درصدی، نسبت به سال ۲۰۲۳ نزدیک به ۸۲۰ میلیون دلار کم کرده‌اند. قرار است برنامه‌های علمی ناسا نیز با ۵.۹ درصد کاهش به ۷.۳ میلیارد دلار برسد. علاوه بر این، کنگره هزینه‌های مرتبط با تحقیقات در آژانس حفاظت از محیط زیست (Environmental Protection Agency)، سازمان زمین‌شناسی ایالات‌متحده (U.S. Geological Survey) و موسسۀ ملی استاندارد و فناوری (National Institute of Standards and Technology) را نیز کاهش داده است. در این میان تنها مخارج تحقیقاتی وزارت کشاورزی ایالات‌متحده (U.S. Department of Agriculture) بدون تغییر باقی مانده است.
دفتر علوم وزارت انرژی (Department of Energy) با ۱.۷ درصد و افزایش ۱۴۰ میلیون دلاری بودجه، به رقم ۸.۲۴ میلیارد دلار رسیده است که یکی از معدود طرح‌های تحقیقاتی است که تقویت شده. با این حال، همانطور که ناظران اشاره می‌کنند، حتی این میزان افزایش نیز با سرعت تورم مطابقت نخواهد داشت.
مت هوریهان (Matt Hourihan)، کارشناس سیاست‌های علمی در فدراسیون دانشمندان آمریکایی (Federation of American Scientists) می‌گوید: «ما می‌دانستیم که به دلیل محدودیت‌های مخارج مورد توافق رئیس‌جمهور جو بایدن و کنگره، مسئلۀ بودجه‌های پژوهشی چالش‌برانگیز خواهد بود، اما با این حال وضعیت کنونی بسیار نومیدکننده است. کاهش بودجۀ سازمان‌هایی مانند بنیاد ملی علوم و موسسۀ ملی استاندارد و فناوری، آن هم در دوره‌ای که باید حمایت از دانشمندان و مهندسان آمریکایی را افزایش دهیم، مشخصاً پذیرفتنی نیست».
این شش لایحه، که باید برای جلوگیری از تعطیلی بخش‌هایی از دولت تا ۸ مارس تصویب شوند، نشان‌دهندۀ پیشرفت‌ها در حل بن بست ۵ ماهه در سطح مخارج دولت برای سال مالی جاری است که از اول اکتبر ۲۰۲۳ ادامه داشته. این بن بست منجر به تعطیلی موقت بخش‌های از دولت شده بود و بخش زیادی از بودجۀ این موسسه‌ها را در سطوح ۲۰۲۳ نگاه داشته است و امکان شروع برنامه‌های جدید را از آنها گرفته است.
در ادامه به برخی نکات کلیدی مرتبط با علم در این سند بودجه می‌پردازیم:
* بنیاد ملی علوم
مقامات بنیاد ملی علوم برای مدیریت بودجۀ ۹ میلیارد دلاری خود با تصمیمات سختی روبرو خواهند شد. این میزان تقریباً ۲.۳ میلیارد دلار کمتر از درخواست ۱۱.۳ میلیارد دلاری کاخ سفید است. کنگره بودجه بنیاد ملی علوم را در سال گذشته از طریق هزینه‌های اضطراری و بودجه تعیین شده برای اداره فناوری، نوآوری و مشارکت (Technology, Innovation and Partnerships) این موسسه، با هدف تسریع اکتشافات در بازار، تقویت کرد. با این حال، به دلیل محدودیت‌های بودجه، قانونگذاران ترجیح دادند امسال این بودجه را از طریق فرآیند منظم بودجه تکمیل نکنند و همین امر باعث کاهش بودجۀ بنیاد ملی علوم شده است.
* ناسا
به طور کلی، بودجه ناسا با افزایش ۲.۸ درصدی به ۲۴.۹ میلیارد دلار رسیده است. در این میان برنامه‌های علوم زمین‌شناسی، اخترفیزیک، هلیوفیزیک و علوم زیستی ثابت می‌مانند یا افزایش جزئی دریافت می‌کنند. با این حال، برنامه علوم سیاره‌ای ناسا با کاهش ۱۵ درصدی به ۲.۷ میلیارد دلار رسیده است.
این کاهش تا حدی منعکس کنندۀ نگرانی‌های کنگره در مورد افزایش هزینه‌ها برای چندین ماموریت اصلی ناسا است. در لایحۀ بودجۀ نهایی از ناسا خواسته شده طیف وسیعی از ماموریت‌های خود را ادامه دهد و در عین حال پروژه‌های به تاخیر افتاده را از سر بگیرد.
* وزارت انرژی
دفتر علوم وزارت انرژی ۸.۲۴ میلیارد دلار بودجه دریافت خواهد کرد که ۵۴۰ میلیون دلار کمتر از درخواست بایدن، اما ۱۴۰ میلیون دلار بیشتر از میزان بودجۀ سال ۲۰۲۳ است. برنامه‌های مختلف در وزارت انرژی شاهد نوساناتی در سطوح بودجۀ خود هستند، برخی از آنها افزایش خواهند یافت در حالی که برخی دیگر با کاهش مواجه می‌شوند.
* اداره ملی اقیانوسی و جوی
بودجۀ اداره ملی اقیانوسی و جوی (National Oceanic and Atmospheric Administration) در این لایجه به ۶.۴ میلیارد دلار افزایش می‌یابد و تغییرات در توزیع بودجه بر برنامه‌های مختلف در داخل آژانس تأثیر می‌گذارد.
* سازمان زمین‌شناسی ایالات‌متحده
بودجه ۱.۴۶ میلیارد دلاری سازمان زمین‌شناسی ایالات‌متحده نسبت به سال گذشته کاهش جزئی خواهد داشت و همچنین دستورالعمل‌های خاصی در این لایحه برای نقشه‌برداری از منابع لیتیوم و کاوش سازند‌های زمین‌شناسی برای کاهش سطح دی‌اکسیدکربن گنجانده شده است.
* موسسۀ ملی استاندارد و فناوری
موسسۀ ملی استاندارد و فناوری از مذاکرات بودجه نسبتاً آسیب ندیده است و بودجه کلی آن در مقایسه با سطوح ۲۰۲۳ کاهش نیافته است، اما بخش‌های خاصی از این موسسه شاهد افزایش بودجه برای تحقیقات و خدمات هستند.
* وزارت کشاورزی ایالات‌متحده
برنامه‌های تحقیقاتی در وزارت کشاورزی ایالات‌متحده در مجموع ۳.۵ میلیارد دلار خواهد بود که نسبت به سال گذشته ثابت باقی می‌ماند و تنها برخی از پروژه‌های خاص با افزایش بودجه روبرو می‌شوند.
* آژانس حفاظت از محیط زیست
بودجه آژانس حفاظت از محیط زیست به طور کلی کاهش می‌یابد، چنانچه برنامه‌های علم و فناوری این سازمان در اکثر بخش‌ها مجبور به رکود یا افزایش اندک بودجه شده‌اند و توسعۀ پژوهش‌ها نیز متوقف می‌شود.
* دسترسی عمومی به تحقیقات علمی
با وجود بحث در مورد سیاست‌هایی که دسترسی آزاد به یافته‌های تحقیقاتی را ترویج می‌کند، در لایحۀ بودجۀ ۲۰۲۴ ایالات‌متحده ماده‌ای برای دسترسی عمومی به مقالات و داده‌های علمی قرار نگرفت. قانونگذاران خواستار مطالعۀ دقیق هزینه‌های مرتبط با سیاست‌های جدید با هدف افزایش دسترسی عمومی به اطلاعات علمی شده‌اند. بدین ترتیب به نظر می‌رسد اجرایی شدن سیاست‌های دسترسی آزاد به آینده موکول شود.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: بودجه ایالات متحده بودجه علمی کشور موسسۀ ملی استاندارد و فناوری بنیاد ملی علوم میلیارد دلاری میلیارد دلار ایالات متحده میلیون دلار وزارت انرژی زمین شناسی هزینه ها بخش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۲۳۵۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازی اتمی بن‌سلمان/ بازگشت ایران و عربستان به عصر تنش؟
به گزارش خبرآنلاین به نقل از اقتصادنیوز، سال گذشته، کمتر از یک ماه پیش از حمله حماس به اسرائیل، تل‌آویو و ریاض در حال مذاکره برای توافقی جهت عادی سازی روابط بودند. پس از دهه‌ها روابط سرد، بهای ریاض برای صلح طبیعتا بالا بود: علاوه بر تضمین‌های امنیتی ایالات متحده و حداقل امتیازات نمادین اسرائیل در مورد حاکمیت فلسطین، مذاکره‌کنندگان سعودی خواستار دسترسی به فناوری هسته‌ای غیرنظامی بودند. امروز، علیرغم فشار تازه دولت بایدن، چنین توافقی تنها یک احتمال دور باقی مانده است. در شرایط کنونی و علیرغم ادامه جنگ اسرائیل و حماس، حتی اگر مقامات سعودی برای گفتگو با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل تمایل داشته باشند نیز، مذاکره برای صلح پایدار به احتمال بالا غیر ممکن خواهد بود، بالاخص آن که افکار عمومی جهان عرب، به ویژه سعودی ها از بحران انسانی حاکم بر غزه خشمگین هستند.
اگرچه مذاکرات ممکن است هرگز از سر گرفته نشود اما همین متغیر همچنان منبع مهم و اهرمی بالقوه در روابط ایالات متحده و اسرائیل باقی می‌ماند؛ روابطی که مقامات واشنگتن معتقدند نه تنها می‌تواند به تسهیل آتش‌بس در غزه کمک کند، بلکه می تواند زمینه ساز تشکیل کشور فلسطین شود. در همین راستا نشریه فارن افرز یادداشتی را منتشر کرده، «اقتصادنیوز» این یادداشت را در سه بخش ترجمه کرده که بخش نخست با عنوان «عربستان در آستانه هسته‌ای شدن! / وحشت از عصر تازه رقابت‌های تسلیحاتی در خاورمیانه» منتشر شد و در ادامه بخش دوم آمده است.
خیز ریاض برای پیروی از الگوی ایران
گروهی از ناظران مدعی اند که ایران به واسطه قدرتی که دارد ممکن است حمایت خود را از اعضای محور مقاومت، جریان هایی چون حزب الله لبنان، انصار الله و حماس بیشتر کند، چرا که با توسل به برنامه هسته ای اش می داند که قادر است در برابر واکنش نظامی (ادعایی) اسرائیل یا آمریکا از خود حراست کند. در همین راستا، عربستان سعودی ممکن است بخواهد در حوزه برنامه هسته ای از الگوی ایران پیروی کرده تا بدین طریق موقعیت و اقتدار خود را در منطقه تقویت کند. پیشرفت‌های ایران در حوزه برنامه هسته ای می‌تواند سایر کشورهای منطقه مانند امارات متحده عربی یا ترکیه را به سمت رقابت تسلیحاتی (ادعایی) سوق دهد، گزاره ای که محرک عربستان برای حرکت در همان مسیر خواهد شد. امارات متحده عربی به دلیل عدم افشای اطلاعات در مورد تأسیسات هسته ای غیرنظامی خود مورد انتقاد قرار گرفته و رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه قبلاً پیشنهاد کرده بود که این کشور نباید از دستیابی به سلاح هسته ای منع شود. ریاض که خود را رهبر منطقه می بیند، نمی خواهد هیچ کدام از این دو کشور – به ویژه امارات، رقیب اصلی اش – پادشاهی را تا خط پایان هسته ای شکست دهد.
تسلیح عربستان به سلاح هسته ای چندین خطر عمده را به دنبال خواهد داشت. نخست، ایران و عربستان سعودی می توانند درگیر پارادوکس ثبات-بی‌ثباتی شوند.
این ایده که سلاح‌های هسته‌ای ممکن است با بازدارندگی از جنگ بزرگ بین کشورهای مجهز به این سلاح، به ثبات در سطح استراتژیک کمک کند، روی دیگری هم دارد؛ بدین معنا که تجهیز به سلاح هسته ای به طور همزمان بی‌اعتمادی و تشدید تنش را در سطوح پایین‌تر افزایش خواهد داد.
دومین گزاره ای که باید لحاظ شود، نقش برجسته‌تر سلاح‌های هسته‌ای (ادعایی)در روابط ایران و عربستان سعودی است که می تواند خطر درک نادرست و در نتیجه تشدید تنش بین دو کشور را به همراه داشته باشد. عربستان سعودی ممکن است تلاش ایران برای دستیابی به توانمندی های هسته ای را، حتی اگر برای مصارف حفاظتی باشد، به عنوان مقدمه چینی تهران برای دستیابی به سلاح هسته ای (ادعایی) تعبیر کند. این تفسیر نادرست می‌تواند عربستان را به سمت سرعت بخشیدن به برنامه هسته‌ای اش سوق دهد، زیرا این بازیگر معتقد است که به یک بازدارنده در برابر ایران مجهز نیاز دارد.
فرصت ها و چالش های واشنگتنواشنگتن می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در تعیین اینکه آیا عربستان سعودی به سلاح هسته‌ای دست پیدا کند یا نه، ایفا کند. اما یک سوال اساسی باقی می‌ماند: ایالات متحده تا کجا حاضر است از عربستان سعودی در برابر تهران محافظت کند؟ اینکه چگونه ریاض در نهایت به ایران پاسخ می دهد تا حد زیادی منوط به این است که آیا ایالات متحده به ریاض ضمانت های امنیتی قاطعانه در باب قرار دادن این بازیگر زیر چتر هسته ای خود و یا حتی تعریف اتحاد امنیتی رسمی مشابه آنچه در اروپا یا شرق آسیا حاکم است را می دهد یا نه. اگرچه مذاکرات در مورد روابط رسمی دفاعی در حال انجام است، اما رویکردهای امنیتی ایالات متحده و عربستان سعودی به دور از قطعیت است، به ویژه در صورت پیروزی دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهوری آمریکا. انفعال رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده در برابر حمله به تاسیسات فرآوری نفت عربستان در سال ۲۰۱۹، که طی آن انصار الله از خط قرمز آمریکا عبور کرد، به مقامات سعودی اطمینان داد که دولت دوم ترامپ از ریاض حمایت نخواهد کرد.
فراتر از اتحاد امنیتی در برابر ایران، ایالات متحده می‌تواند ریاض را به امضای «توافقنامه ۱۲۳» برای همکاری هسته‌ای وادارد. این قراردادها که به نام بخشی از قانون انرژی اتمی ایالات متحده نامگذاری شده، امکان دسترسی به فناوری هسته ای غیرنظامی ایالات متحده را در ازای تعهد صریح به خودداری از استفاده تسلیحاتی از آن فراهم می کند. ایالات متحده در باب این توافقات به صورت موردی با ۴۷ کشور از جمله برزیل، ژاپن و ترکیه رایزنی داشته است. این توافق نامه ها معمولاً یک کشور را ملزم می کند که به پادمان های آژانس بین المللی انرژی اتمی پایبند باشد، سطح غنی سازی را محدود و سوخت هسته ای مصرف شده را به ایالات متحده بازگرداند تا از بازفرآوری مواد تسلیحاتی جلوگیری شود. نسخه استاندارد توافقنامه ۱۲۳ شامل ممنوعیت کامل غنی سازی به عنوان یک لایه حفاظتی اضافی است.
با این حال، یکی از موانع چنین توافقی، تمایل اعلام شده ریاض به غنی سازی اورانیوم داخلی برای تولید برق از طریق واکنش های شکافت هسته ای کنترل شده، به جای تکیه بر اورانیوم از پیش غنی شده از منابع خارجی است. اگر ایالات متحده قادر به مذاکره در مورد ممنوعیت کامل غنی‌سازی نباشد و تمایلی به دادن امتیازات دیگر نداشته باشد، ممکن است عربستان سعودی برای دریافت کمک در باب فناوری هسته‌ای به کشورهای دیگر مانند چین متوسل شود؛ گزاره ای که منجر به از بین رفتن شفافیت در مورد فعالیت‌ها و تأسیسات هسته‌ای و نفوذ ایالات متحده می شود. ریاض برای مدتی طولانی روابط دوستانه اش با پکن را حفظ کرده و در سال های اخیر تعامل آنها حتی نزدیک تر شده است. در سال ۲۰۱۹، دو قدرت توافقنامه ۱۰ میلیارد دلاری را با هدف توسعه یک مجتمع پالایشی و پتروشیمی نهایی کردند و در اواخر همان سال، زمین شناسان چینی به عربستان سعودی کمک کردند تا ذخایر اورانیوم در شمال غربی این کشور را شناسایی کند. پکن همچنین با میانجی‌گری میان ایران و عربستان در سال ۲۰۲۳، زمینه را برای احیای روابط دو رقیب منطقه ای هموار کرد.
۳۱۱۳۱۱
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904255
ببینید | فریادهای تهیهکننده سریالهای خاطرهانگیز رضا عطاران بر سر فرد محکوم در پرونده مرگ مشکوک زهره فکور صبور در صحنه دستگیری!